Vakgebied/expertise:
Orthopedagogiek en Ontwikkelingspsychologie

Ik houd me in mijn dagelijks werk bezig met:
Onze groep ontdekt effectievere preventie en behandeling van sociale en emotionele problemen bij kinderen en jongeren. Zo vergroten wij de effectiviteit van oudergroepen rond opvoeden onder stress en cognitieve gedragstherapie met kinderen en jongeren wier gedrag hen in problemen brengt (bijv agressie). We werken daarbij veel samen met kinderen, jongeren, ouders en professionals.

Ik ben onderdeel van de SAR omdat:
Ik denk dat (voorkomen van) jeugdhulp veel en veel beter kan dan we het nu doen. Ik denk dat we een beetje ‘gevangen’ zitten in een ‘projectenmachine’ met steeds nieuwe (van een afstand bedachte) deelaanpakken waarvan we de – gecombineerde – effecten niet kennen. Daardoor hebben het harde werk en de hele goede bedoelingen van alle betrokkenen niet de gehoopte resultaten. Ik hoop (en denk) dat de SAR kan bijdragen aan een lerend systeem, waarin het vanzelfsprekend wordt dat we leren door samen te evalueren wat we doen en wat beter kan.

Dit denk ik bij te kunnen dragen aan de SAR:
Ik denk dat de SAR geen orakel is en ik zelf heb al helemaal de wijsheid niet in pacht. Ik denk dat we wel goed kritische vragen kunnen stellen bij de waan van de dag. Daarin kan ik denk ik goed bevragen en aangeven wat we uit onderzoek weten over wat (niet) helpt en hoe we optimaal van onze ervaringen kunnen leren.

Dit hoop ik samen (met de SAR) te kunnen bereiken voor de jeugdhulp (droom/doel):
Mijn droom is dat juist de kinderen, jongeren en gezinnen die niet direct om hulp vragen vanzelfsprekend de kans krijgen om zo nodig met een steuntje in de rug van jeugdhulp zichzelf te ontwikkelen. Ik realiseer me dat we daar nog ver vandaan zijn, dus het is meer droom dan doel.

Mijn doelen in de Sar zijn (1) dat ik binnen de SAR kan zorgen dat ik bij ieder onderwerp de SAR accuraat informeer over de huidige stand van kennis en hoe we die kunnen vergroten, en (2) dat ik in de SAR urgente problemen en kansen van kinderen, jongeren en gezinnen weet te agenderen, ongeacht of we daarom gevraagd worden of niet.